چون هیچ شرکتی مسئول بیتکوین نیست و سرورهای بیتکوین بهصورت مرکزی مدیریت نمیشوند و کسانی که نرمافزار بیتکوین را اجرا میکنند یک تیم بهخصوص و مشخص نیستند، پس عملاً راهی برای خاموش کردن شبکه بیتکوین وجود ندارد.
بیتکوین یک نرمافزار اپن-سورس است که کد آن بهصورت آزاد و رایگان روی اینترنت قابل دسترس است. خرابکاری و تغییر دادن آن کار بسیار مشکلی است چون تحت نظارت همگان است. هرکسی میتواند نرمافزار بیتکوین را دانلود و اجرا کند و بلاکچین بیتکوین را شخصاً بازبینی کند. این همان فول-نود است که هرچه تعداد آن بیشتر باشد، شبکه بیتکوین مستحکمتر خواهد شد.
حکومتها میتوانند استفاده از بیتکوین را برای شهروندانشان دشوارتر کنند اما این کار برای آنها تبدیل به بازی موش و گربه خواهد شد. تجربه تبدیل پول فیات به بیتکوین در کشوری مثل چین را در نظر بگیرید. همانطور که در فصل ۱ گفتیم شهروندان چینی برای تبدیل پولشان به ارز خارجی، محدود به سقف ۵۰,۰۰۰ دلار آمریکا هستند، ولی با این وجود برای انتقال پول به خارج، از بیتکوین استفاده میکنند.
حتی یک حکومت بزرگ و ثروتمند که حکمرانیِ پلیسی در پیش گرفته نمیتواند شهروندانش را از استفاده کردن از بیتکوین منع کند. چون شبکه بیتکوین پاشنه آشیل ندارد و حکومتها قادر به خاموش کردن آن نیستند.
بیتکوین از این نظر شبیه به خودِ اینترنت است. یک حکومت میتواند دسترسی شهروندانش را شبیه به کاری که چین با استفاده از «فایروال بزرگ چینی» میکند، به بخشی از اینترنت محدود کند، ولی شهروندان چینی میتوانند با استفاده از VPN و روشهای خلاقانه دیگر راهی برای دور زدن این فیلترها پیدا کنند. هیچ دولتی نمیتواند بدون مسدود کردن اینترنت، دسترسی به شبکه بیتکوین را محدود کند و به نظر میرسد بجز کره شمالی هیچ کشور دیگری حاضر نیست بهای آن را بپردازد.
حکومتهای اقتدارگرا میتوانند تملک بیتکوین را غیرقانونی اعلام کنند ولی اجرای این حکم فوقالعاده دشوار است. پنهان کردن بیتکوین تقریبا کار راحتی است چون ذات آن دیجیتال است. ذخیره کردن بیتکوین روی تلفن همراه یا یک فلش مموری یا حتی به خاطر سپردن آن، گزینههایی است که پیبردن به آنها برای حکومت بسیار دشوار است. در مقابل، کشف و مصادره طلا، ملک، سهام، و پول فیات در حسابهای بانکی برای حکومتها تقریبا آسان است.
منبع: کتاب کوچک بیتکوین، ترجمه الف. آزاد و دیگران، وبسایت منابع فارسی بیتکوین